Ne bileyim gardaş ismine bakıp,
Boyuna posuna, cismine bakıp,
Rakibine bakıp, hasmına bakıp!
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş.
“Marifetname„yi karıştır, bir bak,
Bakmazsan imkansız bunu anlamak!
Ne kadar kindarsa o kadar korkak,
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş.
Korkaktır, konuşmaz yüzüne, susar,
Arkadan duyarsın, sana kin kusar,
Padişah yaparsan ilk seni asar!
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş.
Mesela olay var, yürek sızlıyor,
İnsan birşey desin diye gözlüyor,
Cahilliği ususkunlukla gizliyor,
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş.
Bazen de konuşur, bazı zamanlar,
Kağıda bakarak bağırır çınlar,
Onu da sadece kendisi anlar,
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş.
Düşmana sunarken pasta zavallı,
Düşman gibi bakar dosta zavallı,
Bana göre ruhen hasta zavallı,
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş.
Bir insan düşün ki ağlamaz, gülmez,
İstişare bilmez, meşveret bilmez!
Bundan sonra kart ağaç da eğilmez,
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş.
Hülasa ne kokar, ne de bulaşır,
Arzu eden kırk kapıdan ulaşır,
Etrafında finoları dolaşır,
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş!
Ozan Arif bu kim? Söylemem... Olmaz...
Söylersem, destanın kıymeti kalmaz!
Yarası olmayan üstüne almaz,
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş!
01 Eylül 2004
Boyuna posuna, cismine bakıp,
Rakibine bakıp, hasmına bakıp!
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş.
“Marifetname„yi karıştır, bir bak,
Bakmazsan imkansız bunu anlamak!
Ne kadar kindarsa o kadar korkak,
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş.
Korkaktır, konuşmaz yüzüne, susar,
Arkadan duyarsın, sana kin kusar,
Padişah yaparsan ilk seni asar!
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş.
Mesela olay var, yürek sızlıyor,
İnsan birşey desin diye gözlüyor,
Cahilliği ususkunlukla gizliyor,
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş.
Bazen de konuşur, bazı zamanlar,
Kağıda bakarak bağırır çınlar,
Onu da sadece kendisi anlar,
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş.
Düşmana sunarken pasta zavallı,
Düşman gibi bakar dosta zavallı,
Bana göre ruhen hasta zavallı,
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş.
Bir insan düşün ki ağlamaz, gülmez,
İstişare bilmez, meşveret bilmez!
Bundan sonra kart ağaç da eğilmez,
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş.
Hülasa ne kokar, ne de bulaşır,
Arzu eden kırk kapıdan ulaşır,
Etrafında finoları dolaşır,
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş!
Ozan Arif bu kim? Söylemem... Olmaz...
Söylersem, destanın kıymeti kalmaz!
Yarası olmayan üstüne almaz,
Ben adam sanmıştım, adam değilmiş!
01 Eylül 2004
