Dört-beş itle gezerdi,
Köylüleri üzerdi,
İmama çok kızardı,
Ne itti be vay vay vay,
Unutmam kolay kolay.
Birgün ipi kopmuştu,
Tam paçamdan kapmıştı,
Bana neler yapmıştı,
Ne itti be vay vay vay,
Unutmam kolay kolay.
Isıracak farkettim,
Vuracaktım çarkettim,
Köyü bile terkettim,
Ne itti be vay vay vay,
Unutmam kolay kolay.
Sonra tüyü dökülmüş,
Kulakları bükülmüş,
Dişleri de sökülmüş,
Ne itti be vay vay vay,
Unutmam kolay kolay.
Arif; o it yok artık,
Çok konuşma çok artık,
Köye döndün bak artık,
Ne itti be vay vay vay,
Unutmam kolay kolay.
Samsun, 15 Aralık 1991
Köylüleri üzerdi,
İmama çok kızardı,
Ne itti be vay vay vay,
Unutmam kolay kolay.
Birgün ipi kopmuştu,
Tam paçamdan kapmıştı,
Bana neler yapmıştı,
Ne itti be vay vay vay,
Unutmam kolay kolay.
Isıracak farkettim,
Vuracaktım çarkettim,
Köyü bile terkettim,
Ne itti be vay vay vay,
Unutmam kolay kolay.
Sonra tüyü dökülmüş,
Kulakları bükülmüş,
Dişleri de sökülmüş,
Ne itti be vay vay vay,
Unutmam kolay kolay.
Arif; o it yok artık,
Çok konuşma çok artık,
Köye döndün bak artık,
Ne itti be vay vay vay,
Unutmam kolay kolay.
Samsun, 15 Aralık 1991
