MEDYACI KESİMİ!.. Medya var ya beni bazen delirtir! Deli poyraz gibi esesim gelir. Kir akıyor kanallardan sanki kir! Ya kapatıp ya da kısasım gelir. Her birinde entel-dantel yazarlar, Memleketi ona-buna pazarlar! Şimdi sövsem mahkemeler kızarlar, O yüzden mecburen susasım gelir. Kimi hiç aldırmaz sövmek boşuna, Kiminin sövdükçe gider hoşuna, Kimi düşmüş yağlı kemik peşine, Tasmasından tutup kasasım gelir. Kimisi ateist huyu belirsiz, Kimisi müslüman soyu belirsiz! Kiminin ağzının yayı belirsiz, Kuduz korkusundan pusasım gelir! Kimisi karısı kimi kocası, Kimi kimisinin akıl hocası, Kimini kullanır mason locası, Davit'le, Mişon'la az hısım gelir! Kiminin Türklüğe hançer saplayıp, Müminim demesi ne kadar ayıp!.. Böylelerin yakasını toplayıp, Gafil... gafil... Diye sarsasım gelir! Kiminin fikri pis, benek benektir, Kimi eski kimi yeni dönektir! Kimisi her boka konan sinektir, Görünce öğürüp kusasım gelir! .. İtibarı yoktur “ehl-i vatan„ın, Medyada itibar vatan satanın! Orduya, devlete dil uzatanın, Dilini kökünden kesesim gelir. .. Kimi Türk'e düşman büyük oyunda, Kiminin bozukluk zaten soyunda, Kimisini var ya canlı yayında, Darağacı kurup asasım gelir. Kimisi görünür “suret-i hak„tan, Medyada geçilmez böyle alçaktan... Konuşsam da birşey yapamamaktan, Bazen kaderime küsesim gelir! Kaderine küs dur, Arif kim takar, Medyacı kesimi kârına bakar, Arada iyisi çıkmaz mı? Çıkar... Onu da bağrıma basasım gelir! Ozan Arif