ÖYLE ÖZLEDİM Kİ... Öyle özledim ki Başbuğ'um seni, Bazen var ya canım ölmek istiyor, Hiçbir şey teselli etmiyor beni, Bu Arif yanına gelmek istiyor... *** Sebebini sorma, "ne" deme "derdin", Sen ki bu davayı kuran liderdin, Sen sen iken bana "evladım" derdin, Bunlar ciğerimi delmek istiyor!.. Başbuğ'um mesele esas sensin, sen, Sen gitsen de korkuyorlar isminden, Bu kini ortaya çıkarınca ben, Beyler ayağını çelmek istiyor... Bunlar hep kafasız, bunlar hep sersem! Niyetleri belli, az taviz versem, "Alın atınızı" deyip gidersem, Hepsi bayram etmek, gülmek istiyor... Bu mu ülkücülük, bu mu insanlık, Çok şey düşünüyor insan bir anlık, Kime hizmet ediyorlar? Karanlık... Acaba kim bizi bölmek istiyor?... Sen gittin gideli dimağım durdu, Karıştırdım artık çakalla kurdu! Kırk yıllık dostlarım sırtımdan vurdu! "Vefa nedir?" insan bilmek istiyor... Haklı kim, haksız kim? Elemeyenler, "Ozan'ın işi ne?" bilemeyenler, Kıçından necaset silemeyenler! Beni bu davadan silmek istiyor... Öyle özledim ki Başbuğ'um seni, Bazen var ya canım ölmek istiyor, Hiçbir şey teselli etmiyor beni, Bu Arif yanına gelmek istiyor... Ozan Arif İstanbul, 2005