İbret al gardaşım az kulak ver de,
Ar`ım dersin amma, iş işten geçer,
Kızıl âfat girer ise bu yurda,
Zorum dersin amma, iş işten geçer.
Üzülerek söylüyorum saz ile,
Bu sözlerim kafanıza yazıla,
Mavi, yeşil, beyaz döner kızıla,
Sarım dersin amma, iş işten geçer.
Çok zevk aldık komşumuzun derdinden,
Haz yapa haz yapa bu hale geldik.
İkimiz bir üçüncünün ardından,
Söz yapa söz yapa bu hale geldik.
Hep gözümüz elin ekmek aşında,
Böylelikle kaldık safın dışında,
Kadın işte, erkek kumar başında,
İz yapa iz yapa bu hale geldik.
Dinlesin milletim, duysun sözümü,
Yârana kurbandır bu canım benim.
İmansızlar yaralamış özümü,
Sarana kurbandır bu canım benim.
Ulu Tanrı`m mubarek kıl gazamı,
Sefer ettim vücudumu azamı,
Bu mülk-ü dünyaya İslam nizamı,
Kurana kurbandır bu canım benim.
Ben bu vatan, ben bu yurdum hemşerim,
Özlerimden kan akmaya başladı.
Sebep sorma, yara bere her yerim,
Dizlerimden kan akmaya başladı.
Hasret kaldım sevgi dolu çağlara,
Gül yetişen bülbül öten bağlara.
Kar yerine kin yağınca dağlara,
Buzlarımdan kan akmaya başladı.
Siz sormayın bana aşkı,
Ben bu yurdun aşığıyım.
Kalleş dosttan gözüm yıldı,
Mert düşmanın aşığıyım.
Biri dişli biri çarktır,
Aynı millet aynı ırktır,
Alevi Türk, sünni Türktür,
Çerkez, Kürdün aşığıyım.
Yerleri gökleri yaratan Allah,
Mal verme, mülk verme, han verme bana.
Dünyanın malına etmem eyvallah,
Ne şöhret, ne rütbe, şan verme bana.
İman ver ki, nefsi vurup yıkmalı,
Bir yürek ver, kafesinden çıkmalı,
Ülkü diye alev alev akmalı,
Damarında donmuş kan verme bana.
Ülkücüyüz dedik zindana dolduk,
Açıl artık açıl demir kapılar.
Allah`sız kanunun esiri olduk,
Açıl artık açıl demir kapılar.
Paslanmış zincirler salmaz kolumu,
Babam ölmüş, anam bekler yolumu,
Ülkücü şehitler büktü belimi,
Açıl artık açıl demir kapılar.
Tasalanıp düşme dile,
Boş ver gönül Allah büyük.
Şükretmeyi öğren hele,
Boş ver gönül Allah büyük.
Deme nazlı yarim hani,
Mecnun`sanda dinle beni,
Unutsada Leyla seni,
Boş ver gönül Allah büyük.
Yeter be..! Yeter be sabrımız taştı,
Korkum yok... Korkum yok... Korkum yok sizden.
Bardağı taşıran son damla düştü,
Korkum yok... Korkum yok... Korkum yok sizden.
Kinim size milletinden bezenler,
Yalan dolu, riya dolu düzenler,
Tarih boyu ezileni ezenler,
Korkum yok... Korkum yok... Korkum yok sizden.
Kör olan vicdanlar, bakın da görün,
Bakmayınca bu memleket düzelmez!
Şu çıban yarılıp içinden irin,
Akmayınca bu memleket düzelmez!
Kapanmalı bu milletin yarası,
Ne kavganın, ne döğüşün sırası,
Evde huzur, yurtta dirlik çırası,
Yakmayınca bu memleket düzelmez!
