Köylü oldu perişan, tavuğu aç kazı aç,
Gözü, eli, ayağı, ahırda öküzü aç,
Oğlunu everemez, karısı aç, kızı aç,
Elindeki mahsulü gitmiş üç-beş kuruşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
İşçi zaten çöp gibi, ayakta duramıyor,
Çocuklar uyumadan evine varamıyor,
Sendikalar sapsarı, hakkını aramıyor,
İş veren gayet rahat, işçi yanmış ataşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Bir memurun aldığı onbeş-yirmibin lira,
Yarısını mecburen evine verir kira,
Bakkala uğrar ise, fırına gelmez sıra,
Odun, kömür, giyecek zaten sığmaz maaşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Kolera gibi rüşvet memleketi kapladı,
Her devrin zağarları hayli servet topladı,
Ahlâksız hançeri sırtımıza sapladı,
Kürtaj serbest gardaşım, müsade var fuhuşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Kim diyormuş rüşvet yok, âlâsı var âlâsı...
Çoğunun İsviçre`de doldu taştı zulası.
Küçük esnaf kalmadı, hepsi çekti iflası.
Elli kazanç, yüz vergi, esnaf olda sen yaşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Konsoloslar ne yapar, bunu hiç anlayan yok,
Gurbetçinin derdini soran yok, dinleyen yok,
Yabancı düşman olmuş, bunu bir önleyen yok,
Fakat döviz dedinmi, taparlar sümme haşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Bir zaman Özal idi ekomomi incisi,
İki avuç dolara göbek atma öncüsü,
Şimdide Kafaoğlu Medîne dilencisi.
Gırtlağaca borçlandık gökteki uçan kuşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Dünyaya rezil olduk buda ayrı mesele,
Kaç kişiyi yedi be şu Ermeni Asala,
Demeçli kahramanlar millet doydu masala,
İkibuçuk Ermeni zorluyor bizi tuşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Lojmanlandı Maaşallah Türk`ün şanlı ordusu,
Lojmanlar gayet löküs altında gazinosu,
Gece kondu sersefil, ne ışık var, ne de su,
Ne yapsın garibanlar gıçını siler taşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Türkiye`de sırf renkli televizyon dizisi,
Ahmet Kenan paşanın tantanalı gezisi.
İnsanı güldürüyor laflarının bazısı,
Pozlar dersen Atatürk, seyredenler pür neşe!
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Terörün döktüğü kan, bunlara azık oldu,
Anarşinin bedeli böyle bir kazık oldu,
Fatsa kurtuldu amma, Orduya yazık oldu!
Siyasi emellere Ordu yapıldı maşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Namusluya veto var, parti-marti kuramaz,
Namussuz oldunmuydu hiç kimse durduramaz,
Seçimle de bu millet rahat yüzü göremez,
Çünkü şimdi siyaset kaldı beş-on godoşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Süleyman`la, Bülent`i gâliye almıyorlar,
Erbakan fasa-fiso onu hiç bilmiyorlar,
Korktukları tek Türkeş, Onu da salmıyorlar,
Daha kimden korkacak, ne lüzum var telâşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Arif`ten anlatması duyun efendim duyun,
Bilmem daha ne kadar sürecektir bu oyun,
Dünki Safiye Aylâ, bugün kü Emel Sayın!
Çankayada her akşam artistlerle başbaşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Frankfurt, 9 Ağustos 1983
Gözü, eli, ayağı, ahırda öküzü aç,
Oğlunu everemez, karısı aç, kızı aç,
Elindeki mahsulü gitmiş üç-beş kuruşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
İşçi zaten çöp gibi, ayakta duramıyor,
Çocuklar uyumadan evine varamıyor,
Sendikalar sapsarı, hakkını aramıyor,
İş veren gayet rahat, işçi yanmış ataşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Bir memurun aldığı onbeş-yirmibin lira,
Yarısını mecburen evine verir kira,
Bakkala uğrar ise, fırına gelmez sıra,
Odun, kömür, giyecek zaten sığmaz maaşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Kolera gibi rüşvet memleketi kapladı,
Her devrin zağarları hayli servet topladı,
Ahlâksız hançeri sırtımıza sapladı,
Kürtaj serbest gardaşım, müsade var fuhuşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Kim diyormuş rüşvet yok, âlâsı var âlâsı...
Çoğunun İsviçre`de doldu taştı zulası.
Küçük esnaf kalmadı, hepsi çekti iflası.
Elli kazanç, yüz vergi, esnaf olda sen yaşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Konsoloslar ne yapar, bunu hiç anlayan yok,
Gurbetçinin derdini soran yok, dinleyen yok,
Yabancı düşman olmuş, bunu bir önleyen yok,
Fakat döviz dedinmi, taparlar sümme haşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Bir zaman Özal idi ekomomi incisi,
İki avuç dolara göbek atma öncüsü,
Şimdide Kafaoğlu Medîne dilencisi.
Gırtlağaca borçlandık gökteki uçan kuşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Dünyaya rezil olduk buda ayrı mesele,
Kaç kişiyi yedi be şu Ermeni Asala,
Demeçli kahramanlar millet doydu masala,
İkibuçuk Ermeni zorluyor bizi tuşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Lojmanlandı Maaşallah Türk`ün şanlı ordusu,
Lojmanlar gayet löküs altında gazinosu,
Gece kondu sersefil, ne ışık var, ne de su,
Ne yapsın garibanlar gıçını siler taşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Türkiye`de sırf renkli televizyon dizisi,
Ahmet Kenan paşanın tantanalı gezisi.
İnsanı güldürüyor laflarının bazısı,
Pozlar dersen Atatürk, seyredenler pür neşe!
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Terörün döktüğü kan, bunlara azık oldu,
Anarşinin bedeli böyle bir kazık oldu,
Fatsa kurtuldu amma, Orduya yazık oldu!
Siyasi emellere Ordu yapıldı maşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Namusluya veto var, parti-marti kuramaz,
Namussuz oldunmuydu hiç kimse durduramaz,
Seçimle de bu millet rahat yüzü göremez,
Çünkü şimdi siyaset kaldı beş-on godoşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Süleyman`la, Bülent`i gâliye almıyorlar,
Erbakan fasa-fiso onu hiç bilmiyorlar,
Korktukları tek Türkeş, Onu da salmıyorlar,
Daha kimden korkacak, ne lüzum var telâşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Arif`ten anlatması duyun efendim duyun,
Bilmem daha ne kadar sürecektir bu oyun,
Dünki Safiye Aylâ, bugün kü Emel Sayın!
Çankayada her akşam artistlerle başbaşa,
Umrunda mı vallahi yaşıyor Kenan paşa.
Frankfurt, 9 Ağustos 1983
