Yine bugün konu o!
Hayır hayır yanlış anlamayın sadece benim değil, siyasi gündemi takip eden herkesin konusu o!..
Yine “Twitter” yağdırmış Beyefendi!
Twitter’inin konusu 696 sayılı KHK’nın, (Kanun hükmünde kararnamenin) 121. Maddesi…
Ama herkes “twitter”lerinin konusunu bırakmış twitter’leri gönderen bu Beyefendiyi konuşuyor(!)
Zira yine Kraldan fazla kralcılık yapmış!..
Yine elaleme dese de kendi kurşun askerliğe soyunmuş!
Yani yine gülünç olmuş gülünç…
Teşbihte hata olmaz, yine kasabın bıçağını yalayan koyun gibi maşallah…
Dolayısıyla benim de konum o oldu bugün…
Bir sürü twitter sıralamış, hele twitter'lerinin birisinde diyor ki;
“Dün yayımlanan 696 Sayılı KHK’nin 121. Maddesi siyasi ve ideolojik provokatörler tarafından büyük ve tehlikeli bir tartışmanın odağına yerleştirilmiştir.
Hep aynı simalar, hep aynı nakaratlar, hep aynı itham ve iftiralar yine sahne almıştır.
Alayına yazık, hepsine yazıklar olsun!..”
Esas sana yazık be… Esas sana yazıklar olsun…
Yahu sana ne be arkadaş…
Neden ortalığa hemen fırlıyorsun?
Bırak da o don lastiği gibi nereye çeksen sünen ifadeleri kimler yazdı ise, onlar savunsunlar.
Sana ne sana?…
Nasıl ki sen
“Hep aynı simalar, hep aynı nakaratlar, hep aynı itham ve iftiralar” diyorsan, kusura bakma ama ben de diyorum ki;
“Hep aynı kelimeler, hep aynı sözcükler, hep aynı tepkiler, hep aynı kabadayılıklar, hep aynı hakaretler ve hep aynı komiklikler…”
Yani bu ülkede herkes vatan haini, herkes provokatör bir tek sen vatanperversin öyle mi?
Hadi be ordan…
Bir de utanmadan bizim yazmamızdan, konuşmamızdan dert yanıyor, kendi yaptığınız hakaretlerin onda birini bizim size yansıtmamızdan rahatsız oluyorsunuz.
Hiç rahatsız olmayın!..
Siz böyle konuştuğunuz müddetçe, siz böyle hakaret ettiğiniz müddetçe, ben de böyle konuşurum Efendi…
Kötü söz söyleyen, kötü söz duymaya hazır olmalıdır…
Ya ağzınıza çeki düzen verin, ya da başkalarının konuşmasından hiç rahatsız olmayın!
…………...
KONUŞURUM EFENDİ!..
Ben ozanım ozan, ben mertçe çıkar,
Sözüm ile konuşurum efendi!..
Ağzımı bağlasan yüzüne bakar,
Gözüm ile konuşurum efendi!..
Dinle beni dinle seyretme bön bön,
Ya defol başımdan ya kendine dön…
Ben boşa konuşmam konuşurken ön,
Sezim ile konuşurum efendi!..
Konuşmak içindir ağız ile dil,
Ben seni bilirim sen de beni bil!..
Konuşunca öyle korkarak değil,
Azim ile konuşurum efendi!..
Çünkü konuşarak ozan olunur,
Haklı sözden ancak haksız alınır,
Ben sövsem de onda ölçü bulunur,
Nazım ile konuşurum efendi!..
Nazım bir kalıptır, kapris sanma sen,
İflah etmez iflah sözümü kesen,
Bir adam olurdun beni dinlesen,
Çözüm ile konuşurum efendi!..
Kirli su akıtmaz benim pınarım,
Akıtan olursa onu kınarım…
Sadece kınamam fikir sunarım,
Tezim ile konuşurum efendi!..
“Ne dinletir, ne de dinlerim” deme,
Kime senin pozun, efendi kime?
Hiç kimse olmasın kendi kendime,
Özüm ile konuşurum efendi!..
Ha kızanlar varmış kızanlar kızar,
Bana kızan ancak ağzımı bozar!
Ağzımla demezsem bu sefer yazar,
Yazım ile konuşurum efendi!…
Çünkü konuşmazsam ozanlık biter,
O zaman kahpeler keyfince öter,
Ben Ozan Arif’im saz bana yeter,
Sazım ile konuşurum efendi!..
26 Aralık 2017,
Frankfurt / Main
