"İnsan bir kapıdan girer ve öteki kapıdan çıkar...
Zaman sürekli insanın aldığı nefesi hesaplamakla meşguldür..."
Bu sözün ne kadar haklı olduğunu bugün birkez daha anlamış oldum!
Bir Yiğidin kendine biçilen nefes sayısı bitti bugün...

Halbuki;
Heyacanı bitmemişti!
Sevdası bitmemişti!
Hayalleri, emelleri bitmemişti...
Ama dedim ya, nefesi bitti nefesi...

Adı; Ali...
Soyadı; Cerit'ti Onun...
O Ülkücülerin Ali Cerit Ağabeyi idi
Hollanda'da... Dodrecht'e yaşıyordu...
Bugün Onu kayıp ettik...
Hakkın rahmetine kavuştu.

Bilen bilir... Tanıyan tanır...
Tanımayan da sıradan biri sanır...

Ancak O sıradan biri değildi...
Tanıyanlara lafım yok,
Ama tanımayanların tanıması için şu kadarını söylemeden geçemeyeceğim;
O, o narin bedeninde Tanrı dağları gibi bir yürek taşıyordu...
Yüreği küt küt diye değil,
Yüreği Türk... Türk... diye atıyordu Onun...
Hedef Turan dedikçe yağız yer oynuyordu yerinden,
Rehber Kur'an dedikçe mavi gök gürlüyordu derinden,

Gurbetçi olarak geldiği Hollanda'da,
Vatandan getirdiği Türk-İslam Ülküsünün bayrağını ne elinden,
ne dilinden, ne de gönlünden düşürmüştü...

Başbuğumuza çok ayrı sevgisi vardı,
Adı geçse adı, gözü dolardı!

Birileri her ne kadar Onu da benim gibi hainler sınıfına soksa da...
Veya kendi kurduğu yuvalarına sokmasada!
Ben Ozan Arif olarak dünya-ahiret şahidim ki;
Ali Cerit kula kulluk yapmayı reddedip,
sadece Yaradan'a kuluk yapanlardandı!..
Şerefli adamdı şerefli...
O ülkücü doğup, ülkücü yaşayan bir yürekti...

Dedim ya nefes bitti...
Ve Ali Cerit Agam gitti...
Veren aldı onu bizden...

Onun için yakınlarına evlad-ı ıyaline sabırlar diliyorum...
Hepimizin başı sağolsun...
Başın sağolsun Ülküdaşım...
Başın Sağolsun Vatan...
Başın Sağolsun Turan...

Ve birilerinin Onu sığdıramadıkları yerleri geniş olsun!
Ali Cerit Yok artık!

Güle güle Ali Agam...
Ruhun şad, mekanın Cennet olsun...
Şundan emin ol ki;
Seni Ülküdaşların unutmayacak...

19 Nisan 2016
Frankfurt