SİYASET DIŞKISI!.. Tabi ki o binada ülkücü eksik değil! Her ne kadar mühür, daha doğrusu hükümranlık ülküsüz, çıkarını her şeyin önünde tutanlarda olsa da, ülkücüler o binada susarak da olsa varlıklarını sürdürüyorlar! Suskunluklarını gayet normal karşılıyorum! Zira eşşeklerin anırdığı yerde bülbüller susar. Bu arkadaşlarımızın zaman zaman bazıları beni arayıp yazdıklarımdan dolayı bana teşekkür ettiği olur! Hatta, bildikleri, duydukları kadarıyla orada olup bitenlerden beni haberdar ederler. İşte o arkadaşlarımızın sayesinde, o binada benim aleyhimde bulunarak, aleyhten de öte, bana küfür ederek birinin gözüne girmeyi hedefleyenlerin dahi bu sayfayı takip ettiklerini, arabalarında bile hala benim kasetlerimi dinlediklerini söyleyip dururlar bana… ….. Mesela şu son “ Ya şapkası düşerse!..” başlıklı bir yazı yazdım ya, vay efendim at kaçmış torba düşmüş!.. Bu yazı baştakinden hariç, birilerine de öyle bir batmış, öyle bir batmış ki, bize sövüp sayanlardan geçilmiyormuş! Sübyan koğuşu mezunlarını hesaba katmıyorum! Bu küfür edenlerin içinde 12 eylülün o sıkıntılı günlerinde Ankara’da Başbuğun aleyhine tezvirat geliştiren, Bursa’da kazandığımız bir küçük belediyeyi, Ankara’da MİSK’i soyup soğana çeviren ama görünüşte alnı da secdeden kalkmayan bazı çakallar da var. Hele biri var ki; Biyografisine bakınca ilim adamı olduğu yazılı… Hatta Prof'muş, Prof… Nasıl Prof’sa doktor etiketiyle çalım satan bir çapsızın gözüne girmek için herkese havlayıp duruyor… Şimdi de bana havlıyormuş... Gerçi ben her zaman söylerim. Sahipleri var iken köpekleriyle uğraşmayı sevmem velakin, bu sefer bu gıyabımda havlayan köpeğe; “ Siyaset Dışkısı” adını verdiğim şu manzumeyle “oşt” demeyi uygun buldum. Bu “oşt” ile, pardon bu “siyaset dışkısı” ile de, bu yazımızı bitirmiş olalım… Selamı hak edenlere selam… Selamı hak etmeyenlere de, böyle bir kelam olsun! ……………… SİYASET DIŞKISI!.. Siyaset dışkısı, namussuza bak, Kendisini kravatla süslüyor!.. İnan hakareti hak ediyor hak, El kıçından bu ağzından pisliyor!.. Havlayıp duruyor birkaç laf duymuş, Kafa tın tın ama işkembe doymuş, İsminin önüne bir “prof” koymuş, Arkayı da bir çapsıza yaslıyor!.. Kendisi de çapsız beş kuruş etmez, Çapsızın yanına çaplılar gitmez! Çatlak zurna bile bu şekil ötmez, Oşt dedikçe “hav hav” diye sesliyor!.. Havlayıp havlayıp sonra duruyor, Isırmayı bilmez kafa yoruyor, Havladıkça bazen ağzı kuruyor, Onu bile viski ile ıslıyor!.. İsmi cömert demek, onu açmamış, Çünkü çevresine fayda saçmamış, Göt göbek yerinde yemiş, sıçmamış, Kendisini gayet iyi besliyor!.. Karnında boş yer yok her taraf dolmuş, İçe içe yüzü kıpkızıl olmuş, İçince sarhoşa her taraf yolmuş, Onun için ona buna tosluyor!.. Arif der ki; tam soytarı maşası! İçmeden yerine gelmez neşesi, Masanın altında viski şişesi, Gelene de Ülkücülük taslıyor!… Ozan Arif 22 Eylül 2018 Samsun